Maandag 28 november

Teun had geen vervoer, dus heb ik 'm naar 't ziekenhuis gebracht. Zelf even boodschappen gedaan in Acornhoek, waar het ziekenhuis is. Bij de entree van ons park weer gevraagd om het in orde maken van vingerafdruk voor de toegang van het park, moeten we eerst toch weer documenten opsturen, dit is dus nog niet in orde.

Even gesport, site bijgewerkt, kamer werd schoongemaakt en toen belde Teun al tegen 13.00 dat er bijna geen dokters waren ( die hij begeleidt), dus ja, dan is er ook weinig te doen. Dus hem op gehaald en thuis hebben we ons heerlijk ontspannen. Onderweg nog twee jonge hertjes gezien. Teun heeft eend in de oven klaargemaakt met salade en we hebben de laatste helft Zwitserland - Brazilië gekeken.

Teun vertelt: De zorg is, zoals bijna alles in dit land, volledig bepaald door geld en macht.
70% van de zorg gaat naar 14% van de (rijke) bevolking, de oude witte en de nieuwe vaak corrupte zwarte bevolkingsgroepen.
De rest van de zorg concentreert zich in de grote steden en plaatsen waar geld te verdienen is.
Dat maakt dat op het platteland een tekort is aan vrijwel alles, mensen en materieel.
Het Tinswali ZH in Acornhoek is een soort uitgebreid eerste lijns ziekenhuis met vooral basisartsen die maar een beetje moeten uitzoeken hoe ze de zorg geven.
Operaties zijn zeer beperkt mogelijk, natuurlijk worden er sectio's gedaan ,maar zeker niet door een gynaecoloog. Liesbreuken, hydroceles en amputaties, alles bij gezonde of bijna gezonde mensen. Zelfs een appendix doen ze liever niet want er is hier nul nazorg in de vorm van high care, laat staan intensive care.
Mijn werk en dat van de andere vrijwilligers van de Tshembafoundation bestaat uit het stapje voor stapje verbeteren van de zorg door kleine veranderingen. Bijvoorbeeld: visite lopen werd tot een maand geleden niet gedaan. Vandaag zou er grote visite zijn maar m'n drie basisartsen waren alledrie, zonder de redenen te kennen, afwezig.
De twee clinical assistants moesten de vrouwen en mannen chirurgische afdeling managen.
Eén werd door een bezoekende orthopaed meegenomen, de ander was ik twee uur kwijt, waarna hij meldde te hebben gelunched. Pffff.
Dus zelf maar alle patiënten gezien met verpleegkundigen die dat dan weer mooi vinden. Overigens heeft de helft van de patiënten HIV en veel hebben ook TBC.
Ik heb na een dag hier m'n doelen sterk bijgesteld en poog de dokters dagelijks bedside teaching te geven, twee keer visite in de week en de verpleging erbij betrekken!
Gelukkig is vertrek uit de woonlocatie en aankomst hier een feestje, je rijdt minimaal 10 minuten onthaastend door het wildpark waar je de big 5 kan tegenkomen.